“...Bugünlerde daha bir mutsuzuz sanki. Huzursuzluk kol geziyor memleketimin yedi köşesinde. Umut desen, en son seneler öncesinde görülmüş, yakın akrabaları dahi kesmiş umudu. Hayaller, hayalde dahi yaşamıyor artık. Sevgi duvarı yıkılmış tümüyle, çiçek uzatana mermi ikram ediliyor. İnsan canı hiç olmadığı kadar ucuz, pazarda tanesi on liraya satılıyor. Herkes burasına kadar doldu, tahammül kalmadı. Öfke, diğer tüm duygulara büyük bir fark attı ve insanı zarardan zarara sürüklüyor. İnsan da dünyayı felaketlerden felaketlere... 8 milyar parçaya bölünmüş dünya, her bir parça da her insana düşemez olmuş ne yazık ki...”
Comments